🐕 Wyrazy Na Ó Zamknięte

Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych. Wybierz szablon. Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. Ćwiczenia ortograficzne z "ó". - Ułóż wyrazy z ó - Wyszukaj wyrazy z ó - wyrazy z ó - wyrazy z ó - ćwiczenia ortograficzne ó
Odpowiedzi Agss15 odpowiedział(a) o 14:50 ósmy, ów,ówdzie, 0 0 Alice <333 odpowiedział(a) o 14:50 ósmy 0 0 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Wyrazy samodzielne – wyrazy, które mogą same pełnić funkcję części wypowiedzenia. Są to czasowniki , rzeczowniki , przymiotniki , liczebniki , przysłówki i zaimki . Wyrazy niesamodzielne – wyrazy, które nie mogą same pełnić funkcji wypowiedzenia: partykuły , spójniki , przyimki .
Na ilustracji wśród wyrazów z ó zamkniętym wymiennym ukryły się trzy wyrazy z ó wymiennym na o Pokoloruj pola z tymi wyrazami żółty Wróbel Góra lód król róża powódź Mróz córka żółw piórnik królik kłótnia jaskółka różowe​
Do słów wyjaśniających pisownię dopisz wyrazy z ó . do wybranej lektury obowiązkowej i innego tekstu literackiego z akapitami długa potrzebuję na jutro
LITERA Ó Ó to dwudziesta pierwsza litera alfabetu polskiego. Dawniej w języku polskim oznaczała iloczas, to znaczy długie o, które później przeszło w pochylone o (głoska pomiędzy o a u). Następnie jej wymowa zaczęła się przekształcać w "u" aż do całkowitego zrównania w wymowie. Zapis nadal jednak pozostaje odmienny (ó i u). W polskich książkach ó pojawiło się w roku 1654, w drukach wychodzących z drukarni Akademii Zamojskiej. Warto jednak pamiętać, że ó zachowało się w niektórych gwarach góralskich, np. cieszyńskiej, żywieckiej itp. Na Podhalu wymowa jest bardziej zbliżona do "o", niż do "u". Wyrazy takie jak np. pary Bug i Bóg, lud i lód wymawia się w tych gwarach inaczej i nie potrzeba mówić całego zdania by wiedzieć, czy mowa o Bugu czy o Bogu, ludzie czy lodzie. Brzmienie głoski "ó" można usłyszeć w piosenkach zespołów folkowych, np. Golec uOrkiestry. Jest także używana w językach: dolnołużyckim, czeskim, węgierskim, hiszpańskim, kaszubskim, islandzkim, wietnamskim i serbo-chorwackim. Oznacza różny dźwięk w zależności od dialektu, od o/u poprzez i/y do e. Alfabet Alfabet to najpopularniejszy system zapisywania mowy, którego nazwa pochodzi od starogreckich nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta. Jest to fonetyczny system pisma, w którym każdy znak (zwany literą) odpowiada zasadniczo jednemu dźwiękowi – głosce (samogłosce lub spółgłosce). W tym rozumieniu alfabety są różne, gdy ich zasadnicze zestawy liter różnią się krojem pomiędzy sobą, np. alfabet grecki, alfabet łaciński i alfabet cyrylicki są różne, a alfabet polski i alfabet niemiecki są tylko wariantami alfabetu łacińskiego. To rozumienie terminu "alfabet" jest równoznaczne z terminem "pismo" (np. pismo łacińskie = alfabet łaciński). W takim rozumieniu alfabet odróżnia się zarówno od pism niefonetycznych (ideograficznych lub mieszanych), jak i od innych typów pism fonetycznych (jak: abdżad, abugida i sylabariusz). Te pozostałe rodzaje pism fonetycznych, również niekiedy bywają nazywane alfabetami, co nie jest całkiem poprawne. Alfabetem na przykład nie jest pismo ideograficzne lub pismo złożone, (np. pismo chińskie, czy też hieroglify) ani pismo sylabyczne (np. pismo japońskie). Alfabety dzielą się na: linearne (każda następna litera w słowie zapisywana jest w jednej linii z literą poprzedzającą; jak w alfabecie łacińskim), nielinearne (samodzielne litery, składające się na jedną sylabę, układane są w grupy tworzące kwadraty, a dopiero sylaby zapisywane są w jednej linii, jedna po drugiej; jedynym żywym przykładem jest alfabet koreański czyli hangul). Alfabety dzielą się też na dwuszeregowe i jednoszeregowe, ze względu na to, czy posiadają systemy małych i wielkich liter (np. alfabet łaciński, grecki, cyrylicki i ormiański) czy też tylko jeden system liter (np. alfabet gruziński, koreański, syryjski, koptyjski, gocki, runiczny i inne alfabety historyczne, dziś martwe). Alfabet narodowy to zestaw liter i innych, uzupełniających znaków pisma, używany dla danego języka lub narodu, ułożony w tradycyjnym, ustalonym porządku. W tym rozumieniu alfabety są różne, choć stanowią warianty narodowe tego samego pisma alfabetycznego, gdy posiadają własne, odrębne znaki, np. alfabet polski różni się od alfabetu niemieckiego, gdyż (zasadniczo) nie używa liter v i q, oraz wcale nie używa liter ä, ö i ß, a za to używa liter ą, ł i ź, których nie używa alfabet niemiecki. Natomiast alfabet angielski nie różni się od poklasycznego alfabetu łacińskiego, gdyż (zasadniczo) używa tylko tych samych 26 liter. W tym sensie mówi się, że alfabety to zamknięte systemy pisma – liczba występujących w nich znaków zmienia się bardzo rzadko, a zmiany (dodanie znaków, usunięcie znaków) prowadzą do powstania nowego alfabetu. Z licznymi alfabetami narodowymi mamy do czynienia przede wszystkim w przypadku pisma łacińskiego i pisma cyrylickiego (cyrylicy). Podobnie terminem "alfabet" określa się inne sposoby przekazywania informacji na odległość, nie będące systemami pisma: flagowy, semaforowy, Morse'a, palcowy. Alfabet polski, zwany dawniej: abecadło to alfabet używany do zapisu języka polskiego. Oparty jest on na alfabecie łacińskim i składa się obecnie z 32 liter (dużych i małych), w tym z sześciu liter ze znakami diaktrycznymi - czyli tak zwanych "polskich liter" używanych wyłacznie w języku polskim. a ą b c ć d e ę f g h i j k l ł m n ń o ó p r s ś t u w y z ź ż A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P R S Ś T U W Y Z Ź Ż Oficjalnie litery z alfabetu łacińskiego: Q, V i X nie są zaliczane do liter polskiego alfabetu, gdyż w polskim słowotwórstwie nie ma potrzeby ich stosowania. Występują one tylko w wyrazach pochodzenia obcego, czyli zapożyczonych. Rada Języka Polskiego uzasadnia, iż brzmienie wszystkich, nawet nowo wymyślanych, wyrazów w języku polskim da się zapisać zgodnie z regułami polskiej ortografii tylko za pomocą 32 liter, bez użycia liter X, V i Q. Niemniej, te trzy łacińskie litery towarzyszą językowi polskiemu w wyrazach obcych i obcojęzycznych, przekształcając się zazwyczaj w litery polskiego alfabetu w miarę powszednienia stosowania wyrazów zawierających te litery. Ciekawostka: Zdanie "Mężny bądź, chroń pułk twój i sześć flag." zawiera wszystkie litery polskiego alfabetu, każdą dokładnie raz. Poniżej zaprezentowano statystyczną, procentową częstotliwość występowania poszczególnych liter w języku polskim: aąbcćde 8,91%0,99%1,47%3,96%0,40%3,25%7,66% ęfghijk 1,11%0,30%1,42%1,08%8,21%2,28%3,51% lłmnńoó 2,10%1,82%2,80%5,52%0,20%7,75%0,85% pqrsśtu 3,13%0,14%4,69%4,32%0,66%3,98%2,50% vwxyzźż 0,04%4,65%0,02%3,76%5,64%0,06%0,83% Jak widać z zestawienia, najczęściej używaną literą w języku polskim jest litera "a", natomiast najrzadszą jest litera "x". Opracownie własne na podstawie materiałów w:
Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych. Wybierz szablon. Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. /z/ articulation - Z Random Wheel - /s z/ Final sentences - Plural S says /Z/ - /s z/ Initial Sentences - Z initial sound - /s z/ Medial Liczba wyników dla zapytania 'wyrazyz u i ó': 10000+ u czy ó O rety! Krety! Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Polski u albo ó Ó i U Sortowanie według grup Klasa 3 Ortografia Polski Ó i U O rety! Krety! Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Polski PISOWNIA Ó I U Sortowanie według grup Klasa 3 Klasa 4 Klasa 5 Pedagog rewalidacja Specjalne potrzeby edukacyjne ó i u Sortowanie według grup u i ó Koło fortuny Klasa 3 Klasa 4 Klasa 5 Polski u i Ó Pasujące pary Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 Gimnazjum Dorośli Liceum Ó i u Znajdź słowo Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Polski U i Ó test Test Zerówka Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4 Polski
Wypisz z tekstu trzy wyrazy w których ó wymienia się na o dopisz wyrazy pokrewne potwierdzające twój wybór Wyrazy które udało mi sie znaleźć: Napój Swój Miód Gramów Wróżkę Królewicz Półkach
Najlepsza odpowiedź bór bóbr wór król gór gród bród (ale nie zanieczyszczenie, tylko np. płytszy odcinek koryta rzecznego) chór przyłóż dołóż odłóż wyłóż krój wykrój odkrój przekrój skóra skórzane królowa królewski krótki ósemka ós trójkąt zespół ekspertów produktów szlabanów korkociągów korków kroków krów baranów osłów knurów kogutów kotów psów staników podkolanówki ogórek kredytów banków zamków kłócić mrówka mrówkojad mrówkolew mózg ból oczodół grób bób lód klasówka kartkówka stój dwója trójka czwórka szóstka siódemka mól mój miód słód sól kierowników dyrektorów rów sznurówka krówka gwóźdź twój dóbr pogniótł lokówka córka bóg Kraków króliki pszczółka kózka płótno późno czółno sójka żółw żółty różowy domów parowóz łóżko półka mówić północ wschód zachód spośród gnój rój konwój Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 19:03 wór wzór wróg włóczka wróbel ów wówczas ówczesny królik sójka który która/ które\ tchórz półka czółno żółty żółw póty dopóki krów kroków Kraków blocked odpowiedział(a) o 19:05 mrówka dziejów ( dzieje) Bóg mieszkańców róg komórka córka mój przyjaciół wyrazów dwóch bliźniaków języków psów blocked odpowiedział(a) o 19:08 mrówka dziejów ( dzieje) Bóg mieszkańców róg komórka córka mój przyjaciół wyrazów dwóch bliźniaków języków psów blocked odpowiedział(a) o 19:11 zółw królik krówka spódnica ósemka swój mój pokój róg Adiii odpowiedział(a) o 19:55 rów wół pół pokój mój twój która krótko blocked odpowiedział(a) o 21:00 bóbr mrówka ósemka dóbr trójka tchórzliwy ogólny wkrótce wór wzór wróg włóczka wróbel ów wówczas ówczesny królik sójka który która/ które\ tchórz półka czółno żółty żółw póty dopóki krów kroków Kraków mrówka dziejów ( dzieje) Bóg mieszkańców róg komórka córka mój przyjaciół wyrazów dwóch bliźniaków języków psów zółw królik krówka spódnica ósemka swój mój pokój róg rów wół pół pokój mój twój która krótko bóbr mrówka ósemka dóbr trójka tchórzliwy ogólny wkrótce alano odpowiedział(a) o 21:34 stół - wiózł - trójka - przyjaciółka - niósł - siódmy - skrót - mówić - powtórzyć EKSPERTkasia222 odpowiedział(a) o 22:31 król Kraków niósł róg pióro róża makówka klasówka gniótł bór wróbel wiewiórka pomógł ogórek jaskółka lokówka mrówka pocztówka wróg góral miód sól królik stół borówka [LINK] chórprzyłóżdołóżodłóżwyłóżkrójwykrójodkrójprzekrójskóraskórzanekrólowakrólewskikrótkiósemkaóstrójkątzespółekspertówproduktówszlabanówkorkociągówkorkówkrokówkrówbaranówosłówknurówkogutówkotówpsówstanikówpodkolanówkiogórekkredytówbankówzamkówkłócićmrówkamrówkojadmrówkolewmózgbóloczodółgróbbóblódklasówkakartkówkastójdwójatrójkaczwórkaszóstkasiódemkamólmójmiódsłódsólkierownikówdyrektorówrówsznurówkakrówkagwóźdźtwójdóbrpogniótłlokówkacórkabógKrakówkrólikipszczółkakózkapłótnopóźnoczółnosójkażółwżółtyróżowydomówparowózłóżkospośródgnójrójkonwójmówićpółnocwschód blocked odpowiedział(a) o 16:04 zespółekspertówproduktówszlabanówkorkociągówkorkówkrokówkrówbaranówosłówknurówkogutówkotówpsówstanikówpodkolanówkiogórekkredytówbankówzamkówkłócićmrówkamrówkojadmrówkolewmózgbóloczodółgróbbóblódklasówkakartkówkastójdwójatrójkaczwórkaszóstkasiódemkamólmójmiódsłódsólkierownikówdyrektorówrówsznurówkakrówkagwóźdźtwójdóbrpogniótłlokówkacórka bógKrakówkrólikipszczółkakózkaJeszcze są inne x) witaj chcesz wierszyk o ó ?,, Ortofrafię znam na pamięć choć z niechęcią idę na dyktando wszystkie znam regółykrzyżówka i klasówka co wspólnego mają ? ależ tak !końcówka - ówka występóje zapamiętaj ówka jest tu obowiązkowa Uważasz, że ktoś się myli? lub Ó wymienne wymienia się w wyrazach pokrewnych na litery o, e, oraz a. Na przykład: ósemka — osiem, siódmy — siedem, gniótł — gniecie. Twinkl Polska Klasy I-III Edukacja polonistyczna Ortografia. Pomoc. Dzięki temu zadaniu z ó dla dzieci nauka ortografii będzie dla nich bardziej angażująca i pozwoli im szybciej zapamiętać
Przejdź do zawartości AplikacjaZasady ortograficzneNasz blogKontakt Zasady pisowni „ó” i „u” W języku polskim samogłoskę U możemy zapisać na dwa różne sposoby. Jako U potocznie zwane otwartym (zwykłym), oraz jako Ó tzw. zamknięte (kreskowane). Kiedy używamy „U”, a kiedy „Ó”. „Ó” piszemy w następujących okolicznościach: – kiedy „Ó”, wymienia się na O, E lub A np. pióro-pierze, wzór-wzory, powrót- wracać – w wyrazach kończących się –ów, -ówka, -ówna np. żarówka, klasówka, psów, batonów, Barówna, Woźniakówna. Wyjątkami od tej reguły są wyrazy zasuwka, skuwka, zakuwka, wsuwka. Wynika to z faktu, iż „u” nie jest w ich przypadku częścią przyrostka, a rdzenia wyrazu: zasuwka-zasuwać, skuwka-skuwać, zakuwka-zakuwać, wsuwka-wsuwać. -„ó” nigdy nie występuje na końcu wyrazu „U” piszemy w następujących okolicznościach: – zawsze na końcu wyrazu np. telefonu, kartonu – na początku większości wyrazów np. ukarać, uczynek, upominek. Istnieją wyjątki od tej reguły np. ówczesny, ósmy, ósemka. – gdy wyraz ma końcówkę –uje, -ujesz, -ujecie, -ujemy, -uję, – ują np. pracuje, pracujesz, pracujecie, pracujemy, pracuję, pracują – gdy wyraz kończy się na: -uch (brzuch), -uchna (Kostuchna), -uchny (złociuchny), -ula (kaniula), -ulek (szpulek), -uleńka (babuleńka), -ulka (szpulka), -ulo (mężulo), -un (harpun), -unek (meldunek), -unia (córunia), -usia (mamusia), -us (prymus), -uszek (okruszek), -uszka (poduszka), -uszko (jabłuszko), -uś (wnuś), -uśki (maluśki), -utki (malutki). Dyktanda z „ó” i „u” Zasady pisowni „rz” i „ż” W języku polskim funkcjonują dwie formy zapisu głoski Ż. Może więc ona być zapisywana jako „Ż”, bądź „RZ”. Współcześnie nie słyszymy różnicy w wymowie, jednakże kiedyś inaczej wymawiano każdą z tych głosek. Pozostałością po tym są już wyłącznie dwie formy zapisu, stosowane współcześnie w pisowni języka polskiego. „Ż” używamy w następujących sytuacjach: – gdy w wyrazach pokrewnych lub odmianie wymienia się na: G (książka-księga, możesz-mogę), DZ (koleżanki-koledzy, mosiężny -mosiądz), H (watażka-wataha, drużyna-druh), S (mężczyzna-męski, niżej-nisko) Z (obrażony-obraza, każę-kazać), ZI(wożę-wozić, mrożę-mrozić) , Ź (grożę-groźba, zakażony-zakaźny) – „Ż” często występuje po literach R, L, oraz Ł np. lżyć, rżeć , małż Istnieją wyjątki jak np. współrzędne – po literze N w wyrazach zapożyczonych np. inżynier, branża, lonża – w partykułach np. jakże, jakiż, takiż, bodajże, niechajże – w wyrazach rodzimych np. gżegżółka, mżawka, wżdy „RZ” używamy w następujących sytuacjach: – gdy w wyrazach pokrewnych lub odmianie wymienia się na: R (mierzyć-miara, parzyć-para) – w zakończeniach wyrazów –arz (piłkarz), -erz (kuśnierz), -mierz (szermierz), -mistrz (burmistrz) – po spółgłoskach B (brzuch, brzęczenie), CH (chrząszcz, chrząkać), D (drzewo, drzemka), G (grządka, grzebać), J (ujrzeć, spojrzenie), K (krztusić, krzątać), P (przybory, przedmiot), T (trzon, trzpień), W (wrzątek, wrzeciono). Wyjątki : babsztyl, kształt, odszkodowanie Dyktanda z „rz” i „ż” Zasady pisowni „h” i „ch” Spółgłoskę H w języku polskim zapisujemy na dwa sposoby. Jako „H” lub „CH”. „CH” piszemy gdy: – w wyrazach pokrewnych lub odmianie wymienia się na SZ (machina-maszyna, mech-meszek, ucho-uszko, grzech-grzeszek) – na końcu wyrazu np. węch, groch, puch. Wyjątkiem są obcojęzyczne nazwy własne, w których zachowana zostaje oryginalna pisownia np. Utah. – po spółgłosce S np. schnąć, schludny, schowek. Wyjątek stanowią wyrazy, w których zestawienie SH czyta się jako SZ np. show. – w wyrazach rozpoczynających się na chalko- (chalkograf , chiro- (chiromancja), choreo- (choreografia), chrono- (chronologiczny), chryzo- (chryzofit). „H” piszemy kiedy: – w wyrazach pokrewnych lub odmianie wymienia się na G, Ż lub Z np. wahać- waga, druh-drużyna, błahy-błazen – w wyrazach rozpoczynających się na hekto- (hektopaskal), helio- (heliocentryczny), hetero- (heterotroficzny), higro- (higrometr), hiper- (hipertoniczny), hipo- (hipotoniczny), homeo- (homeopatyczny), homo- (homogenizowany), hydro- (hydrolog) Dyktanda z „ch” i „h” Pozostałe zasady pisowni W języku polskim znajdują się również inne zasady pisowni – ą/om/on, ę/em/en oraz pisownia „nie” łączna i oddzielna. Te ortograficzne zasady zostaną rozpisane w naszym kompendium wiedzy w późniejszym terminie, kiedy dodamy do naszej aplikacji nowe dyktanda z tymi zasadami. Dyktanda mieszane Zacznij ćwiczyć dyktanda już teraz! Page load link Ta strona używa ciasteczek (tzw. cookies). Informacje o sposobie ich używania dostępne są w Polityce Prywatności Ok
Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. Wyrazy z ó wymiennym - logopedia - rz po spółgłoskach - rz po spółgłoskach ch, j, w - rz po spółgłoskach g i k - wyrazy z rz -nazwy zawodów ( -arz, -erz) autor gier : Wiesława Kopf, Anna Grzegory, Sabina Piłat, Aleksandra Schoen-Kamińska By przejść do wybranej gry – należy kliknąć odpowiadający jej obrazek: Skojarzenia – wyrazy z ó ó czy u? Znajdź wyrazy z u Dobierz odpowiednie sylaby Wierszyk z „-uje” Zaznacz wyrazy z „Ó” i „U” Na końcu jest nagroda. Dobierz pasujące wyrazy. Wyrazy z „Ó” wymiennym Zaznacz powtarzające się wyrazy. „Ó” niewymienne Wyrazy z „ó” i „u” Zondler odlatuje balonem. „Ó” wymienne – prawda czy fałsz Przygotuj pizzę. „ó” czy „u” Zondler zjeżdża po linie O albo U Strzelaj gole U/Ó ze Smokiem Wawelskim w tle – piosenka (12 wyrazów) U/Ó ze Smokiem Wawelskim w tle – bajka (24 wyrazy) U/Ó ze Smokiem Wawelskim w tle – bajka (24 wyrazy) About Latest Posts
Znajdź odpowiedź na Twoje pytanie o Wpisz wyrazy z ó lub u kojarzące się z podanymi słowami. zielony,mizeria,kroić,szklarnia - jajko,kogut,rosół,kurnik - tort,…
W moim pirniku potrzebne rzeczy noszę. Mam dwa ołwki, ktrymi cyfry i litery piszę. Kiedy się pomylę choć troszeczkę, to sięgam po bieltką gmeczkę. Wytrę to, co nieładne i jż po sprawie. A gdy będę chciała mieć rżnobarwne szlaczki, to wyjmę z pirnika mazaki. Kłeczka i trzy kreseczki to wzorek cdowny, lecz nie za wielki. Coś by się zdało jeszcze domalować, wszak tęczę kolorw na papierze chcę narysować. Z kłeczek powstaną bratki, z kreseczek płotek, z trjkącików namiociki, z pętelek chmrki, z kwadratu małe jezioro, a z laseczek dwie kaczszki. Dżego smoka, co żyje za siedmioma grami i zieje ogniem, namalję kredkami. Wystarczy tylko mieć głwkę pełną pomysłw. Wtedy dinozary będą śmigały po kartce, a dmchawce i latawce poszybją bardzo wysoko. Gdzieś może pojawi się wspłczesny świat, pełen ldzi, domw, atostrad i szybkich samochodw, z malchami na podwrku i z tlipanami w ogrdku. Bo moje ołwki, mazaki i kredki co dzień są w rchu. Rysją i malją to, co pomyślę, a gdy sprawią mi psiksa, to od razu gmkę na pomoc wzywam. Liczba wyników dla zapytania „zasady ó zamknięte”: 4009. Posegregój wyrazy z Ó i U Posortuj. autor: Aleksandracegla
⇒ wszystkie testy⇒ dyktanda dla klas 1-3⇒ dyktanda dla klas 4-6 kalklator jaskłka pstynia bbr gra dzira wnczek kompter drkarka klawiatra sprawdź ⇒ wszystkie testy⇒ dyktanda dla klas 1-3⇒ dyktanda dla klas 4-6

Rozwiąż quiz z języka polskiego dla klasy 5 z działu „Ortografia” na temat „Pisownia wyrazów z "u" i "ó"”. Regulamin Polityka prywatności Polityka cookies Przegląd treści Dla rodziców Dla szkół Premium Logowanie Pomoc Konkursy Sponsoring

1) Mała droga to: a) drużka b) dróżka 2) Kiedy piszemy ó zamknięte? a) W końcówkach -óje. b) Gdy wymienia się na o, a, e. c) W zakończeniach -ów, -ówka z pewnymi wyjątkami. 3) Wskaż tylko poprawnie zapisane wyrazy. a) stuł b) złotuwka c) stół d) złotówka 4) Zaznacz wyraz z ó, którego pisowni nie da się uzasadnić wymianą na o, a, e: a) gród b) chłód c) głód d) góra 5) Marysia zapomniała, jak nazywa się spinka, którą wsuwa się we włosy. a) wsówka b) wsuwka 6) Wskaż błędnie zapisany wyraz. a) ópał b) ósemka c) ów d) ówdzie 7) Wskaż słowa z ó niewymiennym. a) skóra b) chłód c) trójka d) wójt 8) Ó wymienne występuje w słowach: a) mózg b) wór c) ołówek d) ogród 9) Czy istnieją słowa w języku polskim, które kończą się na ó zamknięte? a) Tak b) Nie 10) Czapkę krakowską zdobią pawie... a) pjóra b) pióra c) piura d) pjura Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie.
Wyrazy Na Ó: Przykłady i Zastosowanie Wyrazów Z Literą Ó W Języku Polskim Wyrazy na literę “ó” są jednym z charakterystycznych elementów języka polskiego. W tym artykule przedstawimy kilka przykładów takich wyrazów oraz omówimy ich zastosowanie w codziennym życiu. Wyrazy z literą “ó” w zapisie W polskim alfabecie litera “ó” znajduje się na 16. miejscu.
Nauka ortografii to często trudna i żmudna praca, szczególnie jeśli chodzi o uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się (dysortografia,dysleksja). Nawet dla osób nie przejawiających powyższych dysfunkcji rozwojowych, niejednokrotnie zapamiętanie pisowni trudniejszych ortogramów stanowi spory swojej kilkuletniej pracy z uczniami dyslektycznymi wypracowałam kilka sposobów, które - na podstawie moich obserwacji - ułatwiają im przyswajanie pisowni wyrazów, szczególnie w sytuacji, gdy nie można jej uzasadnić żadną ortograficzną regułą. Większość metod opiera się na wykorzystaniu zasad związanych ze specyfiką działania ludzkiego umysłu oraz elementów technik pamięciowych, opartych w szczególności na tworzenia skojarzeń. Oto kilka sprawdzonych sposobów , które wykorzystuję w swojej pracy .1. Skojarzenia ortograficzne. Powyższa metoda opiera się na wykorzystaniu swego rodzaju obrazów mentalnych tworzonych w umyśle ucznia. Powstające w ten sposób wizualizacje , uruchamiają prawą półkulę i w ten sposób ułatwiają zapamiętywanie pisowni słów, absorbując dodatkowe zmysły oraz wyobraźnię. W początkowej fazie wprowadzania tej metody nauczyciel sam powinien podać uczniowi kilka konkretnych przykładów tworzenia skojarzeń ortograficznych, a następnie zachęcać go do samodzielnego wymyślania tego typu asocjacji. Przykłady :* „But” - piszemy przez „u” otwarte, bo ma on otwór na nogę (na podobnej zasadzie – tzn. ze względu na otwór - można zapamiętać np. słowa „guzik”, „rurka”, „kubek”, „butelka”). * „Król” - piszemy przez „ó” zamknięte, bo insygnia władzy królewskiej to okrągłe jabłko i proste berło, tak jak kółko i kreska w głosce „ó”.* „Ogórek” – piszemy przez okrągłe „ó” zamknięte, bo możemy go pokroić na okrągłe plasterki, a ogonek przypomina kreskę nad „ó”. * ”Hełm” – piszemy przez samo „h” (a więc głoskę złożoną z jednej litery), bo na głowę zakładamy jeden hełm.* „Hulajnoga ” – piszemy także przez samo „h” (jedna litera), bo jest to pojazd jednośladowy. 2. Tematyczne rodzinki pisowni całych zestawów wyrazowych można sobie ułatwić wykorzystując metodę łączenia ich w grupy :a) Wyrazy z głoską „h” można połączyć w następujące grupy : - „h” hałasujące (np. hałas, harmider, huk, helikopter, huragan) - „h” huśtające się” (np. huśtawka, hamak, wahadło)- „h” historyczno – bohaterskie” (bohater, heros, hetman, hrabia, husarz, hołd, husaria, Herkules)- „h” hultajskie (hultaj, hołota, alkoholik, hulanka, heca) b) Nazwy ubrań zawierające głoski „ó” lub „u” .- Wszystkie nazwy części ubrań piszemy przez „u” (np. kurtka, buty, futro, pulower, kaptur, fartuch, koszula, kożuch, bluzka) za wyjątkiem słowa „spódnica” pisanego przez „ó”. c) Wyrazy związane z tuszą człowieka Całą grupę wyrazów związanych z tuszą człowieka piszemy przez „u” : gruby, chudy, szczupły, tłusty, schudnąć, zeszczupleć. d) Nazwy ubrań zawierające głoski „ó” lub „u” .Wszystkie nazwy warzyw piszemy przez „u” ( buraki, cebula, pietruszka, kapusta) za wyjątkiem słowa „ogórek”. 3. Zapamiętywanie słów na zasadzie niektórych wyrazów można też zapamiętać łącząc je w pary na zasadzie przeciwieństw lub różnych znaczeń , tworząc przy tym odpowiednie skojarzenia. Przykłady :* „Chciwy – hojny”„Hojny” oddał jedną literkę (głoskę „c”), a „chciwy” ją zabrał* „Morze – plaża” „Morze” - miejsce wypełnione wodą ( a więc jest tu mokro) piszemy odwrotnie niż „plaża” - miejsce suche. Wyraz „morze” łatwo zapamiętać, bo tłumaczy go zasada wymienności (rz → r ). Z kolei dla dodatkowego ułatwienia zapamiętania wyrazu „plaża”, kropkę nad głoską „ż” można skojarzyć z ziarenkami piasku. * Chart (pies) – hart (np. ducha) Słowo „chart” odnosi się do rasy psa mającego dwie pary łap (tak jak dwie litery w głosce „ch”). Z kolei słowo „hart” odnosi się np. do ducha, a ducha - inaczej duszę - człowiek ma tylko jedną (tak jak jedna litera w głosce „h”). O ile zaprezentowane powyższe metody służą do zapamiętywania pojedynczych słów lub grup wyrazów, to dzięki wykorzystywaniu odpowiednich technik pamięciowych można ułatwić uczniom również zapamiętywanie całych zasad ortograficznych. Przykład : sposób na zapamiętanie spółgłosek po których piszemy „rz”.- Spółgłoski : b, d, p, g zapamiętujemy w ten sposób, iż prosimy ucznia, aby narysował cztery małe kółka (brzuszki liter), a następnie dorysował do nich kreski z wszystkich możliwych stron tj. do góry po prawej i lewej stronie ( ® otrzymujemy spółgłoski „b” i „d”) oraz na dole po prawej i lewej stronie ( ® otrzymujemy spółgłoski „p” i „g” - Pozostałe 5 spółgłosek tj. k, w, j, ch, t zapamiętujemy metodą twórczego zdania (odmiana metody akronimu), układając zdanie w którym kolejne słowa rozpoczynają się od tych spółgłosek, np. :Krowa Wojtka jadła chrupiącą wskazane, aby zdanie było ułożone przez samego ucznia z zaznaczeniem, iż im bardziej będzie ono śmieszne , dziwne czy zaskakujące, tym łatwiej zostanie zapamiętanie. Mam nadzieję, iż zaprezentowane przeze mnie sposoby zapamiętywania pisowni różnych ortogramów ułatwią zmagania z naszą polską ortografią nie tylko uczniom , ale i pracującym z nimi nauczycielom. Być może staną się również inspiracją do wymyślania własnych powodzenia !
Rozumowanie pośrednie. Sylogizm kategoryczny. Kategorie Syntaktyczne. Z serii jak dobrze odrobić zadanie - piszemy opowiadanie. Granica – streszczenie. Zobacz 8 odpowiedzi na zadanie: Jakie są nazwy zwierząt i ptaków z ,, ó " niewymiennym ?

Ó piszemy, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: o, e, anp.: stół - stoływiózł - wiozętrójka - troje przyjaciółka - przyjacielniósł - niesiesiódmy - siedem skrót - skracaćmówić - mawiaćpowtórzyć - powtarzaćÓ piszemy w wyrazach zakończonych na: - ów, np.: JulianówTarłówOpatówz lasówchłopcówÓ piszemy w wyrazach zakończonych na: - ówka, np.: łamigłówkapocztówkazłotówka Wyjątki: skuwka, wsuwka, piszemy w wyrazach zakończonych na: - ówna, np.: NowakównaKucównaÓ piszemy na początku wyrazów: ósemka, ósmy, ów, ówczesny, ówcześnie,ówdzie.

Utrwalenie pisowni wyrazów z "ó" Przedstawienie ortogramów w sposób graficzny. Układanie krótkich melodii. Utrwalenie tabliczki mnożenia. Cel główny: wdrażanie uczniów do czujności ortograficznej. Cele operacyjne: Uczeń: - zna reguły i zasady ortograficzne pisowni wyrazów z "ó" - umie zapisywać opracowane wyrazy z "ó" niewymiennym zapytał(a) o 20:13 Podajcie jakies słowa z u otwartym i z ó zamknietym, tak zeby bylo najwiecej tych słow Odpowiedzi Vigée odpowiedział(a) o 17:11 Wyrazy z "ó" : powóz, dwór, trójka, pokój, sposób, przód, wiózł, siódmy, szósty, ziólka, przyjaciółka, piórko, przód, wiózł, Piotrków, Jędzrezjów, Kraków, Gorzów, Bytów, Chotomów, chłopców, orzechów, obiadów, rumaków, krajów, olbrzymów, złotówka, leśniczówka, końcówka, kartkówka, miejscówka, klasówka, Nowakówna, Iłłakowiczówna, młynarzówna, ósmy, ósemka, ówdzie, ówczesny, ów, chór, córka, dopóki, głowny, góral, jaskółka, kłótnia, król, krótki, który, mózg, ołowek, oprócz, płótno, pózno, próba, próchno, prózny, również, różnica, różowy, rózga, skóra, stróż, tchórz, wiórki, wkrótce, włóczęga, włócznia, włókno, wójt, wówczas, wróbel, wróżba, wrózka, wzgórze, źródło, żółty, z "u": opiekun, zwiastun, rachunek, rysunek, piastunka, opiekunka, córuchna, matuchna, milutki, skromniutki, pieluszka, poduszka, staruszek, kozuszek, maluch, matula, brzydula, brzydulka, babulka, budulec, hamulec, dzikus, wiarus, kujemy, kuja, snujesz, snują, psujecie, psuj, psują, rysuję, rysujesz, rysuje, buduję, obserwują, aydycja, autro, biurko, bluzka, brudny, burza, dr€żyna, duzy, fabuła, głuchy, gumka, hufiec, już, kałuża, kożuch, kukułka, kultura, lektura, pauza, reguła, rzut, skrupuły, tłusty trudny, tułów, wujek, wzdłuż, żubr, żuraz, żurek Wyrazy napisałam i wymyśliłam samodzielnie. Pozdrawiam, V Kasi:* odpowiedział(a) o 20:14 U : ulica, urlop, uliczka, uwodzić, ul, ule , uliczny , udręka, Ula , uwypuklać ,kupować , zakupy , zapukać, pukać , pudełko , pudło , luz , punktualnie , punktualny, redukcja , pasuje , klub , kubek , kura , kurnik , kurs , kuratorium . kurki , skuter, skrupulatny, super, sudoku , ruszać , ruch rumience , rumianek , rumunia , tunezja, tuba , buk, butik , but, buty , puzzle, puzzel, automat, bus , autobus, buddyzm, uspokoić Ó ; ósemka, ósmy, piórnik, późno, spóźnić, wóz , skrócić, główny, głowna , główka, wędrówka , wózek, pół , sówak , sójka , sówka , stój , róg , bóg, brzózka , górnik, ogórek, pokój, spokój, blocked odpowiedział(a) o 19:05 u: Urszula(imię), pustynia, kula, guma, rurka, puzzle, długość, suma, tura, kura, klub, sum(ryba), huśtawka, but, restauracja, nauka, nauczyciel, uczeń, ruletka, usługa, Europa(nazwa kontynentu),lupaó: równoległobok(figura matematyczna), ósmy, jaskółka, grzegrzółka, góra, lód u: upał, urlop, upał, Paulina, puls, nauka, nadruk, drukarka, komputer, perfumy, długopis, klub, komunikator, ulubiony, opiekunka, but, hustawka, kula, guma,puzzle, suma, tura, nauczyciel, restouracja, nauka, uczeń, uczennica,Europa, kontynent, rysunek, malunekó: ósemka, powtórka, ósmy, ówczesny, pszczółka,wó, jaskółka, góra, grzegrzółka, lód, równoległobok WYRAZY z ,,u" ul, ulica, luz, ludzie, lud, luneta, lupa, luka, Łukasz, zwiastun, chuda, opiekun,hamulec, budulec, leniuch, dzieciuch, matuchna, córuchna, pakunek, wizerunek, śruba, malutki, skromniutki,dzikus, lizus, garnuszek, maluszek, tatuś, dzidziuś, synuś, komputer, kuję, garnuszek, snuję, proponuję, psuję, gotuję, pracuję, maluję, kucharz, cytuję, rysuję, kalkulator, kula, rachuba, skuwka, z ,, ó" królik, król, samochód, półka, komórka, stój, móc, dróżka, pióro, zawód, brzózka, siódma, ósemka, przyjaciółka, Sokołów, Tarnów. Kraków, kreskówka, kartkówka, stołówka, krówka, wrócić, skrócić, mówić , ów, ówczesny, ówdzie,mówić, wóz, dół, rów, słój, bóbr, miód, gwóźdź, pokój, ogród, kwiatów, wór, zgniótł, umówić, wieczór, dziób, pozór, opór, naród, zmaiótł, lód, chłód ; ) Vigée odpowiedział(a) o 16:11 Mogę sie dowiedzieć za co te minusy ?Żal mi was potraficie dawać, a zadań nie chce się wam rozwiązywać. Vick* odpowiedział(a) o 20:21 Vick* odpowiedział(a) o 20:21 Vick* odpowiedział(a) o 20:21 Vick* odpowiedział(a) o 20:21 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Wyrazy zaczynające się na “ó”. W języku polskim mamy zgodnie z liczeniem liter występujących w wyrazach zapożyczonych lub obcych a nie występujących fizycznie w języku polskim posiadamy 35 liter. Na większość z nich znajdziemy w języku polskim, wyjątkami są litery ą, ę, ń, x. Dyktando: Przyjaźń. Użyjesz U czy Ó? Wpisz odpowiednią literkę w puste pole. Było sobie dwch kolegw. Jeden nazywał się Łkasz a drgi Matesz. Łkasz bardzo lubił grać w piłkę w kolegami. Matesz wolał grać w gry na kompterze. Łkasz jadał na śniadanie gotowaną kukrydzę. Matesz wołał czekoladowe klki z mlekiem. Łkasz miał dwie siostry - Weronikę i lę, a Matesz miał jednego brata - Adama. Łkasz mieszkał w dżym wieżowcu a Matesz w małym domk. Obaj chłopcy byli rżni, ale siedzieli w tej samej ławce i używali tego samego ołwka do rysowania. Łkasz rysował dinozary a Matesz samochody i łdki. Chłopcy wiedzieli, że ten ołwek jest ważny, więc zawsze upewniali się, że mają temperwkę. Dbali o to, aby drgi chłopiec miał czym rysować. Chłopcy choć bardzo od siebie rżni mieli się przyjaźnić. Wiedzieli, że przyjacił wiele rzeczy może rżnić ale i wiele ich rwnież łączy. IV 2020 Sylaba otwarta i zamknięta - dzielenie wyrazów na sylaby i łączenie sylab w wyrazy - gotowe materiały do pracy zdalnej. Renata Pietras-Pacynko. Doradca metodyczny wychowania przedszkolnego. Sylaba, inaczej zgłoska jest częścią wyrazu. W języku polskim występują dwa rodzaje sylab: sylaby otwarte i zamknięte.
Ó i U – zasady pisowni W polszczyźnie samogłoska U (tylna, zaokrąglona) ma dwie formy zapisu. Mowa tu o Ó (zwanym często „O kreskowanym” lub „U zamkniętym”) oraz U (zwanym „U otwartym”). Taki stan rzeczy wynika ze zmian historycznych. By nieco bliżej poznać te procesy, trzeba przenieść się do okresu, w którym w naszym języku występowały jeszcze jery, zapisywane graficznie jako ь (miękki) i ъ (twardy), a układem głosek rządziło prawo otwartej sylaby. Zgodnie z tą zasadą każda zgłoska musiała kończyć się samogłoską lub półsamogłoską. Półsamogłoskami (ze względu na skrócony czas wymowy) były właśnie jery. W wyrazach, które dzisiaj kończą się spółgłoską, historycznie na końcu występowały jery słabe. Np. mrozъ (mróz), lodъ (lód). Najprawdopodobniej w XI stuleciu nastąpił zanik jerów. Konsekwencjami były m. in. powstanie E ruchomego oraz wzdłużenie zastępcze. W wyniku drugiego procesu doszło do wydłużenia czasu artykulacji samogłoski tworzącej sylabę poprzedzającą tę, w której występował jer. Np. mrõz, lõd. W XVI stuleciu w języku polskim zanikł iloczas (rozróżnienie na długie i krótkie samogłoski). Wtedy to długie õ zaczęło upodabniać się do dzisiejszej głoski U. W użyciu został jednak zapis historyczny, czyli Ó oznaczające pochylone O. Przykłady: mróz, lód. Zasady pisowni Ó W języku polskim Ó piszemy: W formach fleksyjnych lub pokrewnych dochodzi do wymiany Ó na O i E. Przykłady: wór – worem, lód – lodu, pióro – pierze, plótł – pleść. Gdy występujące w rdzeniach czasowników formy jednokrotnej Ó w formie wielokrotnej wymienia się na A. Przykłady: mówić – mawiać, zwrócić – zwracać, przewrócić – przewracać. W przyrostku -ów będącym końcówką dopełniacza liczby mnogiej rzeczowników rodzaju męskiego. Przykłady: komputerów, samochodów, zeszytów. W przyrostkach -ów, -ówka, -ówna. Przykłady: Kraków, Raków, kartkówka, żarówka, Nowakówna. Wyjątkami są wyrazy: zasuwka, wsuwka, skuwka, zakuwka, okuwka, odkuwka, przesuwka. Zawarte w nich U nie jest częścią przyrostka, lecz rdzenia: zasuwać, wsuwać, skuwać, zakuwać, okuwać. W nielicznych wyrazach zaczynających się na Ó. Przykłady: ósmy, ósemka, ówdzie, ówczesny. W wyrazach, w których występowanie Ó da się uzasadnić historycznie. Przykłady: chór, góra, król itd. Bardzo ważną zasadą, o której należy pamiętać, jest niewystępowanie Ó na końcu wyrazów. Zasady pisowni U W języku polskim U piszemy: W wielu przyrostkach, głównie tych o charakterze zdrabniającym: -uch, -uchna, -uchny, -ula, -ulek, -uleńka, -ulka, -ulo, -unek, -unia, -uńcia, -us, -usia, -uszek, -uszka, -uszko, -uś, -uśki, -utki. Przykłady: dzieciuch, córunia, tatunio, maluszek, złociutki, miluśki, dziadziuś. W formach czasu teraźniejszego zakończonych na ­­-uję, -ujesz, -ujemy, -ujecie itp. Przykłady: dziękuję, pakuję, dziękujesz, pakujesz, dziękujemy, pakujemy, dziękujecie, pakujecie. Na początku i na końcu wielu wyrazów, np. uwaga, udo, uczynek, zamku, ganku, poranku. We wszystkich tych sytuacjach, kiedy pisownia Ó nie ma uzasadnienia. Warto zapamiętać, że w formach takich, jak np. malunek, maluję, malujący, napiszemy U pomimo pokrewieństwa z formą bezokolicznika malować. U jest bowiem częścią stałej końcówki. Ważnymi przykładami są również czasowniki kuć, psuć i snuć. W nich także napiszemy U, chociaż są spokrewnione ze słowami kowal, psować (forma dawna) i osnowa. Mamy tu do czynienia jeszcze z prasłowiańską obocznością u : -ow. Bardzo dobrze widoczna jest ona w czasownikach zakończonych w bezokoliczniku na –ować, które w czasie teraźniejszym przyjmują np. końcówkę -uję. Przykład: hamować : hamuję.
Lodówka. Urządzenie utrzymujące chłód. Grochówka. Zupa z grochu. Motorówka. Mała łódka napędzana silnikiem spalinowym. Ucz się z Quizlet i zapamiętaj fiszki zawierające takie pojęcia, jak Kraków, Prasówka, Kryjówka itp.
Zgbiony ołwek ( z ó i u)W dom państwa Nowakw hk, zgrzyt i rmor. Powd? Zgbiony ołwek Jstynki. Wcale nie taki zwykły ołwek. Ma przecież gmkę do mazania i rżowy paseczek na środk, no i towarzyszył dziewczynce podczas szkolnego ślbowania. W poszkiwania zaangażowani byli wszyscy domownicy. Tatś sprawdził kchnię. Mamsia rozejrzała się po korytarz, i zajrzała na płki w łazience. Zzia, młodsza crka Nowakw, dokładnie rozglądała się, czy ołwek nie leży na jednej z podłg . No i jeszcze Pszek, dzielny pies o niezawodnym zmyśle węch, ktry szkał trop. Minęło ponad pł godziny. Przeswano meble, wyswano szflady, zaglądano pod łżka. Nie przyniosło to żadnych efektw. Mama postanowiła nawet, że gdy pjdzie do pobliskiego sklep, kpi nowy ołówek oraz dże pdło smakołykw na poprawę hmor. Pozostało tylko sporządzić listę zakpw. Jakież było zdziwienie mamy, kiedy wśrd swoich przyborw do pisania znalazła ołwek Jstynki. A skąd on się tam wziął? O to msielibyście zapytać tatę, ktry często zapomina odkładać rzeczy na swoje miejsce. Na szczęście mamsia nie zapomniała o zakpach i pod wieczr cała rodzina zajadała pyszne ckierki i ciastka. Ilość literek do wstawienia: 20 Poprawne odpowiedzi: 0 Nieprawidłowe odpowiedzi: 20 Pola zaznaczone kolorem czerwonym oznaczają odpowiedź błędną. Masz 0% prawidłowych odpowiedzi. Wskazałeś mniej niż połowę poprawnych odpowiedzi. Niestety dyktando nie będzie zaliczone. Powinieneś obowiązkowo powtórzyć zasady ortograficzne, których dotyczy powyższy tekst, a następnie spróbować jeszcze raz uzupełnić dyktando. Nieco pracy przed Tobą, ale na pewno się opłaci. Wskazałeś mniej niż 60% procent poprawnych odpowiedzi. Ten wynik nie pozwala na zaliczenie dyktanda. Polecamy powtórzyć zasady ortograficzne, których dotyczy powyższy tekst, a następnie spróbować jeszcze raz uzupełnić dyktando. Wysiłek z pewnością zaprocentuje. Wynik, który uzyskałeś pozwala na zaliczenie dyktanda, ale nadal nie jest to satysfakcjonujący rezultat. Sugerujemy wrócić do zasad ortograficznych, których dotyczy powyższy tekst, a następnie spróbować zmierzyć się z dyktandem po raz drugi. Całkiem nieźle Ci poszło. Jeśli chcesz, by liczba poprawnych odpowiedzi była jeszcze większa, wróć do zasad ortograficznych, których dotyczy powyższy tekst i spróbuj jeszcze raz uzupełnić dyktando. Ponad 80% poprawnych odpowiedzi to naprawdę satysfakcjonujący rezultat. Jeśli jednak nie chcesz spocząć na laurach, powtórz zasady ortograficzne, których dotyczy powyższy tekst i popraw swój wynik. Gratulujemy! Dyktando uzupełniłeś bezbłędnie. Wygląda na to, że zasady ortograficzne, których dotyczy powyższy tekst, masz w małym palcu. Jeśli jednak Ci mało, możesz spróbować swoich sił z innymi dyktandami dostępnymi na stronie.
Zobacz 15 odpowiedzi na pytanie: Wyrazy z ó. wór wzór wróg włóczka wróbel ów wówczas ówczesny królik sójka który która/ które\ tchórz półka czółno żółty żółw póty dopóki krów kroków Kraków mrówka dziejów ( dzieje) Bóg mieszkańców róg komórka córka mój przyjaciół wyrazów dwóch bliźniaków języków psów zółw królik krówka spódnica ósemka swój
Liczba wyników dla zapytania 'ćwiczenia z ó wymiennym na o': 10000+ wyrazy z ó na o Połącz w pary Zerówka Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 Gimnazjum Dorośli Liceum Technikum Angielski Biologia Chemia Edukacja bezpieczeństwa Edukacja na życie rodzinne Ekonomia Fizyka Francuski Geografia Historia Historia i społeczeństwo Historia muzyki Historia sztuki i filozofii Hiszpański Informatyka Język mniejszości Matematyka Muzyka Nauki ścisłe Niemieckim Ortografia Pisownia Polski Przyroda Religia Rozwój języka studia kulturowe Sztuka Technika Technologia Umiejętności społeczne wiedza o społeczeństwie WOS Wprowadzenie do przedsiębiorczości Junior Explorer 4 Junior Explorer 5 Macmillan Oxford Repetytorium Ósmoklasisty
Wielki gł d (z u i ó) J rek wr ci ł do domu przemoczony od st p po cz bek głowy. Do tego bardzo b rcza ło mu w brz chu. Szybko zdjął br dne b ty i mokre od deszczu branie. Wyjął z lod wki og rki, ż łty ser, m sztard ę i par wki. Miał jeszcze ochotę na s r wk ę.
⇒ wszystkie zasady pisowni U piszemy w zakończeniach rzeczowników: un unek uchna uszka uszek uch us usia zwiastun, podaruek, córuchna, staruszka, łańcuszek, maluch, raptus, mamusia. U piszemy w czasownikach zakończonych na: uj ujesz uje np.: maluję, malujesz, maluje, wędruję, wędrujesz, wędruje. U piszemy w czasownikach typu: czuć, kuć, kłuć, pruć, snuć, np.: czuje, kuję, kłuję pruję, snuję. Ó piszemy, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: o, e, a np.: stół - stoły wiózł - wiozę trójka - troje przyjaciółka - przyjaciel niósł - niesie siódmy - siedem skrót - skracać mówić - mawiać powtórzyć - powtarzać Ó piszemy w wyrazach zakończonych na: - ów, np.: Julianów Tarłów Opatów z lasów chłopców Ó piszemy w wyrazach zakończonych na: - ówka, np.: łamigłówka pocztówka złotówka Wyjątki: skuwka, wsuwka, zasuwka. Ó piszemy w wyrazach zakończonych na: - ówna, np.: Nowakówna Kucówna Ó piszemy na początku wyrazów: ósemka, ósmy, ów, ówczesny, ówcześnie,ówdzie.
Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych. Wybierz szablon. Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. Wymiana "ó" na "o" - Wymiana rz na r - ó wymienne na o - Wyrazy z "Ó" wymienne na O-A-E. - Ułóż wyrazy z ó - Wyrazy z "ó" wymienne
Zasady pisowni U i Ó W języku polskim samogłoska u może występować w dwóch różnych formach. Pierwsza z nich to u, potocznie zwane „u otwartym” lub „u zwykłym”. Druga z nich to ó, często określane jako „u zamknięte” lub „o kreskowane”. Podział ten pochodzi z czasów bardzo zamierzchłych, kiedy język polski dopiero się kształtował. Mówimy tutaj jeszcze o pierwszym tysiącleciu naszej ery. Pisownia u oraz ó niejednokrotnie sprawia dużą trudność, nie tylko obcokrajowcom, ale również i ludziom, którym zależy na perfekcyjnym opanowaniu języka polskiego w mowie i w piśmie. Poniżej przedstawiamy zasady, których znajomość powinna ułatwić nam odpowiednie używanie obu form głoski u. Kiedy piszemy ó Ó należy zapisać: kiedy w różnych formach pokrewnych lub w formach fleksyjnych tego samego wyrazu ó wymienia się na o oraz e, na przykład: pióro-pierze, dróżka-droga, móc-mogę, kiedy ó występuje w rdzeniach czasowników formy jednokrotnej, natomiast w formie wielokrotnej wymienia się na a, na przykład: wrócić-wracać, skrócić-skracać, w wyrazach zaczynających się na ó – jest ich na tyle niedużo, że warto je zapamiętać, są to na przykład: ósemka, ów, ówczesny, ówdzie, ósmy, w przyrostkach -ów, -ówka, -ówna, na przykład: klasówka, Nowakówna; wyjątki od tej reguły to: skuwka, zasuwka, odkuwka, przesuwka, zakuwka, wsuwka, w cząstce -ów, która jest jednocześnie końcówką dopełniacza liczby mnogiej w rzeczownikach rodzajów męskiego, np.: patronów, muchomorów, w wyrazach historycznych, na przykład: król, chór, góra. Warto również zapamiętać, że ó nigdy nie występuje na końcu wyrazów. Zasady pisowni u W języku polskim u powinniśmy zapisać: na początku większości wyrazów, na przykład: udo, udzielać, umowny, na końcu wyrazów, na przykład: ranku, Marku, zeszytu, w wyrazach w czasie teraźniejszym, zakończonych na -uję, -ujemy, -ujesz, -ujecie, -uje, -ują, na przykład: zapisują, hoduje, kujesz, zawsze, kiedy nie da się uzasadnić pisowni ó. Istnieją również wyrazy, w których należy zapisać u, mimo że na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że poprawną formą byłoby ó, na przykład: maluję, malunek – pomimo pokrewieństwa z wyrazem malować, wskazane jest tu zapisanie u, ponieważ jest ono częścią stałej końcówki. 
OvCjdN.